31 octubre 2007

A canguro

A Lula está melhor, mesmo toma melhor as mencinhas e ja nom tem febre, mas o médico de urgéncias do luns disse que para se recuperar bem era melhor que tardase em ir à gardería e decidimos que nom fosse até o luns.

Manhá é festa e o venres vai ficar com os avós em Vigo mas hoje chamamos umha canguro para que a atendese e papá pudese trabalhar um pouco.

A canguro chámase Rebeca e foi moi doce com ela e ficamos encandados com ela. Ja temos soluçom para outra vez que a precisemos.

29 octubre 2007

Quase afoga!

Leva días a berrar quando lhe damos as mencinhas, e isso que antes chuchaba do apiretal coma se fose da teta!

Hoje tivemos-lhe que dar o anti-biotico à força e quase afoga, abreu muito os olhos e a boca e depois botou umha cheia de flemas.

Eu tinha que ir trabalhar e papá ía quedar coa nena porque onte teve mais de 39 quase toda a tarde, e os dous quedamos preocupados com isto assi que papá chamou ao 061 (o telefone que salva aos pais preocupados de passar meia vida em urgéncias e aos médicos de urgencias de atender a meninhos que nom tem nada), e no 061 disserom-nos que a levásemos a urgéncias por se lhe tinham que dar as mencinhas por véa.

Papá chamara onte ao 061 porque a nena tinha muita fevre e o médico do 061 lhe disse que nom se preocupase, que como toma teta a nena tem o sistema imunológico de uma pessoa de 34 anos (e eu fiquei toda cheia, aínda que nom gostei muito de que consultase a minha idade).

Em urgéncias atendeunos um médico moi amábel que me preguntou qué comía a nena. Eu dissem-lhe um pouco avergonhada que tomaba teta e papa e fruita, mas que dende que estaba enferminha nom quería mais que teta e que nom lhe dera nada mais toda a fim de semá. A verdade é que tinha um pouco de medo de que me berrase por nom lhe dar a carne e as verduras mas ele disse que muito bem, que mentres estivese enferminha a teta era o melhor que podía tomar.

Se nom fosse pediatra de urgéncias igual pedía cambiar para ele!!!

26 octubre 2007

Ja sabemos que tem !

Hoje á manhá quando levei à nena à gardería dixerom-me que tinha que levar à nena ao médico, dissem-lhes que onte nom poidera e que tinha cita para hoje á tarde, mas que foramos o martes e nos dissera que nom tinha nada. Elas concordam comigo em que algo tem.

Era quase a uma da tarde quando me chamarom da gardería para me dizer que fose buscar à nena porque tinha febre.

Fomos buscar à nena e a levamos a urxencias. Quando chegamos ja nom tinha febre, mas nos disserom que tinha conxuntivite, gastroenterite e otite, e que por causa da otite (que seica dóe muito) é por o que ao apoiar a cabezinha ao a pousar no berce era por o que espertaba e choraba. Mandarom-lhe tomar um antibiótico.

Á tarde fomos á doutora para que lhe mirase os ouvidos e lhe poidese fazer melhor o seguimento, e na sala de espera escoitamos a umha mulher que contaba que ao seu filho dumha volta lhe daba por chorar quando o deitaba e que ela o deixaba chorar porque "hay algunas que los malcrían", e que despois duns días a chamarom da gardería porque o neno botaba pus por os ouvidos.

Ás veces alédame tanto "malcriala"...

22 octubre 2007

Que lhe pasa a Lula?


Leva varios días durmindo mal, esperta cada 5 minutos berrando e despois durme deseguida porque temos muito sono. Ademais, hoje na gardería dixerom-me que teve diarréa.

Fomos ao médico, mirou-lhe os ouvidos e a gorxa e dixo que estaba bem, que na barriga só tinha uns poucos gases e que nom lhe notaba que lhe fosem sair os dentes.

Dixo que agardase uns días a ver se se ponhía pior de algo ou lhe saía algum dente e, se nom, "como toma teta, será vicio".



14 octubre 2007

Daqui a um pouco bota a correr

Quando nos descoidamos estava assi a nena apoiada nas barras do curralinho.

Leva mais dumha semá apoiando os pés e na gardería ja me avisaram o venres día 4 que lhe mercase uns zapatinhos para que nom lhe esvarasem os pés, mas desta vez púxose mais dereita do que o fixera.

Aínda bem que lhe falta enerxía!

10 octubre 2007

Semá da lactación materna

Como esta semá é a da lactación materna houbo umha festa na xuntanza de mámoa e forom moitas mamás e bebés.

Conteilhes o que me dixera a enfermeira da pediatra e nom lhes surprendeu nada, mesmo alguem me dixo que a ela lhe dixera a súa pediatra que de lhe sair os dentes ao filho o ía ter que destetar.

Eu xa estava tranquila porque falara com a minha curmá Azu, que sabe muito.

05 octubre 2007

Imos ter que mentir na pediatra?

Fomos a umha revissom da enfermeira da pediatra porque como a nena toma teta lhe quería mirar o peso aínda que nom lhe tocaba ir aos oito meses.

Pesouna e mediuna e dixo que de peso estaba xustinha (xusto por a linha). Preguntou quantas veces comía e dixo que comía veces demais, que aos oito meses debía comer só 5 veces no día e que nom lhe dese nada dende as 12 da noite às 7 da manhá. Que estava claro que como nom engordara muito e comía tantas veces é que usa a teta coma se fosse umha chupeta (nom será que os outros usam a chupeta coma se fosse a teta?) e que de lhe seguir a dar tanta teta lhe ía provocar anemia e infantilismo.

E nom è que nom lhe déa nada mais a comer, que toma puré de verduras com carne todos os días, e froita, que mal tem que ademais tome teta?

A Lula è moi nervosa e eu xa sei que usa a teta para se tranquilizar, e aínda assi lhe custa às veces. É umha das moitas ventaxas que tem a teta, e nom vexo por que vou renunciar a ela, e nom penso pasar as noites ouvindo chorar à minha filha por nom lhe deixar tomar da teta dez minutinhos.

Tambem me dixo que se nom lhe daba papa de cereais nom tería enerxia... (xa mirarstes este blog???!!!)